روش های ارزیابی وضح گفتار در کودکان کم شنوا
دو روش اصلی ارزیابی وضوح گفتار که در آسیب شنوایی هم کاربرد دارد عبارتند از:
روش اول نمره دهی و تشخیص موارد بیان شده توسط شنونده است که برای سیستم نمره دهی اگر معیار ده نمره ای باشد برای شنونده امتیازها بر اساس میزان فهم از گفتار تعریف می شود.
این روش سریع و نسبتا ساده است اما چند مشکل دارد، یکی این که شنونده ها معیارهای مختلفی ممکن است در ذهن داشته باشند و دیگر این که حساسیت معیار در حالتی که نمره در میانه معیار است یعنی در حالت متوسط کاهش می یابد.
به طور کلی معیاری تخمینی و سریع است.
برای این که این سیستم کاراتر باشد می توان ارزیابی های قبل و بعد را توسط شنونده های یکسانی انجام داد و ساختارهای زبانی هم در ارزیابی قبل و بعد متفاوت باشد تا شنونده نسبت به آن آشنایی قبلی نداشته باشد.
تعاریف برای نمرات می تواند واضح تر باشد مثلا “هیچ کلمه ای درک نشده” برای حداقل نمره.
با این حال تغییرات کم و جزیی در ارزیابی قبل و بعد قابل بررسی نخواهد بود.
روش دوم ارزیابی وضوح گفتار از طریق تشخیص موارد گفته شده، به وسیله یادداشت کردن توسط شنونده انجام می گیرد و از علامت X هم برای موارد شناسایی نشده استفاده می شود و به این ترتیب سیستم تعیین درصد به کار گرفته می شود.
اگر نمونه گفتاری برای چند شنونده پخش شود از درصدهای تعیین شده متوسط گرفته می شود. اگر چه این روش پیچیده تر از مورد قبل است اما آنچه را که واقعا شنونده دریافت کرده است، ثبت می شود.
به هر حال غربالگری بدو تولد، برنامه های مداخله به هنگام، استفاده از پروتز کاشت حلزون و کاربرد سمعک های مدرن تر امکان افزایش وضوح گفتار در کودکان مبتلا به آسیب شنوایی را افزایش داده است و این نیازمند بررسی های دوره ای دقیق تری است که ارزیابی های وضوح گفتار در این جهت کمک می کنند.
منبع:
Assessing Speech Intelligibility in Children with Hearing Loss: Toward Revitalizing a Valuable Clinical Tool, Ertmer, D. J., 2012