گفتار درمانی گفتاردرمانی در شهر زنجان
تغییرات غدد و تأثیرات آنها بر صدا
گه گاهی با بیمارانی روبه رو می شویم که، اشکالات صدای آنها به دلیل برخی اختلالات کارکرد غدد است. اختلالات غدد غالباً تأثیر عمده ای روی رشد حنجره دارند، و باعث ناهنجاریهایی در بسامد پایه می شوند، به طوری که صدا، بیش از حد بم یا زیر می شود. برای مثال، در کم کاری غددی هیپوفیز، رشد حنجره به تأخیر می افتد. کودکی که دارای چنین مشکلی باشد، به سن بلوغ هم که برسد، صدای او همواره زیر خواهد بود. چنین مشکلی در غده هیپوفیز از رشد طبیعی پروژسترون توسط تخمدان ها(در دخترها)، و تستوسترون توسط بیضه ها(در پسرهای جوان) جلوگیری می کند. نتیجه حاصل از فقدان صفات جنسی ثانویه(شامل تغییراتی در صدا)، با دارودرمانی ای که به منظور تحریک عملکرد طبیعی غده هیپوفیز طراحی شده باشد، درمان می شود. نقطه مقابل این مشکل، که بر اثر برخی تومورهای غده هیپوفیز به وجود می آید، «باعث بلوغ زودرس و آکرومگالی می شود» کم کاری غده های فوق کلیوی (بیماری آدیسون) نیز ممکن است باعث فقدان صفات جنسی ثانویه و ازجمله، صدای پیش از دوران بلوغ، در افراد مذکر شود. گاهی، تومورهایی در دستگاه آدرنال(فوق کلیوی) باعث افزایش هورمون ادرنال، و منجر به بروز صفات جنسی ثانویه ی مردانه در افراد مونث و بم شدن(کلفت شدن) صدای آنها می شود. مک فارلین و بروفی تأثیر داروهای گوناگون را روی صدا بررسی کرده اند. برای مثال، برخی از داروهای کنترل کننده بارداری ممکن است باعث بم شدن(کلفت شدن) صدای خانم ها، و همچنین گرفتگی صدای آنها بشود. یکی از بیماران ما خانم میان سالی بود که ۱۸ ماه به اشتباه به او مقدار زیادی تستوسترون ترکیبی داده شده بود. پیش از اینکه به اشتباه در تجویز این دارو پی ببرند، روی صورت این خانم مو رویید، در آلت تناسلی او تغییراتی رخ داد و بسامد پایه صدای این خانم نیز بم شد. صدادرمانی، در بهبود صدای این خانم، موفقیت آمیز بود.
کم کاری تیروئید، یعنی ناکافی بودن ترشح تیروکسین از غده تیروئید، ممکن است تغییرات جسمی زیادی را در طول زمان ایجاد کند که یکی از آنها حجیم شدن تارآواهاست و باعث بم بودن صدا می شود. آرونسون(۱۹۹۰)، گرفتگی صدای ناشی از کم کاری تیروئید را این گونه توصیف می کند: «صدا به طور مشخص گرفته است، گاهی نیز صدا خشن یا زمخت و بسیار بم است» این نشانه ها را معمولاً، با درمان هورمونی تیروئید، می توان کاملاً کنترل کرد. در پرکاری تیروئید (زیاد کار کردن تیروئید)، نشانه های صدا چندان شدید نیستند، ولی بیمار دچار بی قراری و تحریک پذیری می شود که به نفس آلودشدن صدا می انجامد و ممکن است صدا فاقد بلندی مناسب باشد.
همان گونه که گرین(۱۹۸۰) و ابیت بول و همکاران (۱۹۹۹) شرح می دهند، نشانگان صدای پیش از قاعدگی عبارت است از: خستگی صدا، کم شدن ارتفاع صدا، بی صدایی، و از دست دادن برخی از هارمونی های صدای در ۳۳ درصد خانم ها، این نشانگان معمولاً چهار تا پنج روز پیش از قاعدگی آغاز می شود. در معاینه ویدئواستروبوسکوپی، می توانیم گرفتگی، نوسان های ریز، ضخیم شدگی تارآواها، و کاهش دامنه ارتعاش را ببینیم. برخی از خانم های خواننده اپرا، چند روز پیش و چند روز پس از قاعدگی، از زیاد آوازخواندن پرهیز می کنند. هنگام یائسگی نیز برخی از خانم ها ممکن است دچار تغییراتی در صدای خود بشوند، به ویژه اینکه بسامد پایه صدایشان کم می شود.
پس از یائسگی، به علت ترشح بیش از اندازه هورمون های آندروژن، غشای تارهای صوتی ضخیم تر می شود، اندازه و ضخامت تارآواها افزایش می یابد، صدا بم(گولد، ۱۹۷۵)، و گاهی اوقات کلفت می شود. به نظر می رسد در هر بیماری که حنجره کمتر یا بیشتر از سن و جنس او رشد کرده باشد، باید به عدم تعادل برخی از غدد مظنون شد. چنانچه دریابند که عدم تعادل هورمونی وجود دارد، نخستین درمان، درصورت امکان، هورمون درمانی است. با توجه به تغییر سازوکار( به علت هورمون درمانی)، صدادرمانی در ایجاد بهترین صدای ممکن به بیمار کمک می کند.
منبع:
The voice and voice therapy. Daniel R. Boone
