چند توصیه برای صوت و گفتار

چند توصیه برای صوت و گفتار

 

موارد بد استفاده کردن از صدا را حذف کنید شامل موارد زیر:

•  سرفه کردن و پاک کردن گلو به دفعات زیاد در زمانی نسبتاً کوتاه یا به طور عادتی دراز مدت.
• فریاد کشیدن و جیغ زدن ناگهانی یا از روی عادت.
• صحبت کردن طولانی مدت در فواصل طولانی و در محیط بیرون.
• صحبت کردن در محیط­های شلوغ (در محیط اداری، مکان­های عمومی، وسایل نقلیه و …).
• انجام سخنرانی­های عمومی بدون استفاده از تقویت کننده­ی صدا.
• بیش از حد یا بطور نامناسب خندیدن، بویژه اگر به صورت قهقه و با صدای بلند باشد.
• آواز خواندن خارج از محدوده­ی صوتی طبیعی.
• داشتن عادت صوتی که منشا عصبی دارند ( صاف کردن گلو، گفتار سریع به همراه فشار تنفسی، گفتار ناهماهنگ با تنفس، گفتار یکنواخت، استفاده از به میان­اندازی­های پرخاشگرایانه (اه) و با زیر و بمی پایین (ام)
• صحبت کردن در حین ورزش کردن یا انجام تمرینات سنگین بدنی.

 

 

موارد بد استفاده کردن از گفتار را حذف کنید شامل موارد زیر:

• بلند یا بسیار بلند حرف زدن.
• صحبت کردن با زیر و بمی یکنواخت.
• شروع گفتار با ایجاد تنش و فشار در حنجره.
• ناهماهنگ بودن گفتار با سیستم تنفسی ( مثلاً، آخرین کلمات جمله­ی هدف را با حجم هوای نا کافی بیان کردن).
• وارد کردن فشار بیش از حد به بخش فوقانی قفسه سینه، شانه، گردن و گلو در حین گفتار و در حین تنفس گفتاری.
• قفل کردن دندان­ها و وارد کردن فشار بی­مورد به زبان و فک در حین گفتار یا صحبت کردن با فک بسته.
• زیاد صحبت کردن، علی­رغم وجود علائم آلرژی یا بیماریهای تنفسی.
• گفتار با زیروبمی نامناسب، ‌یا صحبت کردن، آواز خواندن و قرائت قرآن در بالاترین یا پایین ترین محدوده ی دامنه فرکانسی خود.

 

بهداشت صوت را رعایت کنید:

1. مصرف به اندازه ی مایعات و تر نگه داشتن مجاری تنفسی و حنجره که از طریق استنشاق بخار آب با استفاده از دستگاه­های بخور سرد و گرم و نوشیدن آب در دفعاتی بیشتر ولی به میزانی کمتر در هر بار قابل انجام است.
2. مدیریت صحیح استرس­ها از آنجا که استرس ها می توانند اثرات منفی بر روی صوت داشته باشند باید به آنها توجه ویژه ای شود و هر فردی سعی کند در مقابله با آنها از راهکارهای موثر و مثبت استفاده کند.
3. در مراقبت صوتی باید تغذیه توجه شود و رژیم غذایی از نظر تنوع به گونه ای باشد که علاوه بر آب، هیدراتهای کربن و چربی­ها، انواع ویتامین­ها و پروتئین­ها نیز به بدن برسد. فرد باید مراقب باشد تا در مصرف چربی و شیرینی افراط ننماید و از مصرف مواد تحریک کننده گلو و حنجره خودداری کند. برنامه خاصی هم برای وعده ­های غذایی خود داشته باشد بویژه سعی کند شام را ۳ الی ۴ ساعت زودتر از خواب صرف کند تا از ریفلاکس در خواب جلوگیری نماید.
4. رعایت بهداشت دهان و دندان می­تواند در پیشگیری از بروز برخی بیماریها مفید واقع شود،‌ که برخی از آنها عبارتند از: عفونت­های تنفسی، لارنژیت، رینیت، عفونت­های لثه، بوی بد دهان و سرماخوردگی. با وجود این بیماریها، حنجره و صوت آسیب پذیر خواهند بود.
5. دود دخانیات، دود و گازهای سمی متساعد شده از اگزوز ماشین­ها و موتور سیکلت، دود و گازهای سمی کارخانجات، انتشار ذرات ریز مختلفی مانند گرد و خاک یا پشم شیشه، گرده گیاهان و درختان مختلفی مانند درخت چنار یا کاج، میکروب­های مختلف متساعد شونده از منابع مختلفی مانند بسیاری از ماژیک­ها یا مواد مختلفی مانند برف شادی و مواد متساعد شونده از ابر و مه مصنوعی اثرات بدی بر­روی صدای افراد و بویژه بیماران مبتلا به اختلالات صوتی می­گذارند و باید سعی شود تا جای ممکن در معرض این آلودگی­ها قرار نگرفت.
6. آلودگی صوتی از تجمع و انباشتگی اصوات مختلف ایجاد می­گردد. همچنین می­تواند به شکل یک صوت انعکاسی درآید که به نظر می­رسد خود را جایگزین صداهای دیگر کرده و بطور مداوم باعث آزردگی و مزاحمت می­گردد. همچنین آلودگی صوتی می­تواند هر نوع صدایی با شدت بیش از ۸۰ دسی بل را شامل گردد. شدت صدا هنگامی که ما صحبت می­کنیم تقریبا ۴۰ دسی بل بوده و هنگامی که این شدت به ۱۲۰ دسی بل می­رسد، فرد دارای شنوایی طبیعی، در گوشش احساس درد خواهد داشت. آلودگی صوتی باعث می­شود که فرد بلندتر از همیشه صحبت کند و این گونه صحبت کردن، فشار مضاعف به حنجره وارد کرده و باعث تشدید اختلال در بیماران می­شود.