تقویت هوش نوزادان (Improvement of the infant’s intelligence)
اگر دوست دارید فرزندی باهوش داشته باشید، توصیه می کنیم صحبت کردن با نوزاد خود در طی روز انجام دهید. پژوهشگران میگویند؛ این حرکت با نوزادان باعث تقویت مغز آنها میشود.
محققان در مطالعات جدید خود دریافتهاند؛ ماهها پیش از اینکه نوزادان به حرف بیافتند و شروع به صحبت کردن کنند، واژهها و کلمات نقش مهمی در رشد مغز آنها ایفا میکنند و حتی در سن سه ماهگی واژهها بیش از اصوات مثل موسیقی روی ذهن نوزادان تاثیر میگذارند. نوزادانی که واژهها را میشنوند در مقایسه با نوزادانی که فقط نتها را میشنوند، بهتر میتوانند عکسها و تصاویر را دستهبندی کنند. نتایج این تحقیق شگفتانگیز بود و نوزادانی که همراه با واژهها یا با نتها دقیقا به تصاویر یکسان و به مدت زمان مسای نگاه کرده بودند تفاوتی با هم داشتند.
برای نوزادانی که در حدود سه ماهگی هستند واژهها معنای خاصی را تداعی میکنند که از توانایی آنها برای ایجاد یک طبقه بندی حمایت میکند. این یافتهها برای اولین بار تا این زمان شواهدی را ارائه میکند که نشان دهنده یک خط ارتباطی بین واژهها و طبقه بندی اشیاء است.
به این ترتیب به این نتیجه رسیدهایم که با گذشت زمان این تاثیر توجهی عمومی قویتر خواهد شد؛ به طوری که نوزادان شروع به جدا کردن واژههای تکی و خاص از یک گفت وگوی کلی میکنند. بنابراین قادر خواهند شد که از یک مکالمه تک تک واژهها و انواع واژهها را از یکدیگر تمییز دهند و طوری نقشه آن لغات را در ذهن ترسیم کنند که معنای آن را بفهمند. البته توانایی فوق العاده مغز نوزادان به این نقطه محدود نمیشود. نتایج تحقیقات نشان داده است که آنها میتوانند با افکار فوقالعاده پیچیده در سن ۱۲ ماهگی مکالمه کنند.
محققان به این نتیجه رسیده اند که تحریک قسمتهای خاصی از مغز، میتواند استعدادهایی را در افرادی شکوفا کند که پیش از آن نشانی از این استعدادها بروز نداده بودند.تحریک بخشهای خاصی از مغز در کنار بازداری قسمتهای دیگر، به عملکرد مغز کمک میکند و باعث میشود تواناییهای مغز با نسبت قابل توجهی بالا برود. شاید این روش برای کنترل مغز کودکان اوتیستیک مفید باشد. اما آیا تحریک این مناطق روی حافظه هم تاثیر می گذارد؟
به گفته محققین، لوب قدامی گیجگاهی در هر دو نیمکره برای حافظه اهمیت دارد. تفاوتشان در این است که لوب سمت چپ با زمینه سر و کار دارد و سمت راستی مسئولیت حافظه بصری را بر عهده دارد. بنابراین بازداری لوب قدامی گیجگاهی نیمکره چپ، با حذف اشتغال مغز با اطلاعات زمینهای، باعث شد که فرد خطاهای کمتر و در واقع در حافظه بصری عملکرد بهتری داشته باشد.