لوکوپلاکیای (leukoplakia) تارهای صوتی
لوکوپلاکیاها پینه های سفیدرنگی هستند که روی غشای سطحی بافت مخاطی تارهای صوتی تشکیل می شوند، و اغلب به زیر لایه سطحی و به داخل فضای زیر اپی تلیال گسترش می یابند. اگرچه این ضایعات، نوعی شاخی شدگی یا تومور خوش خیم به حساب می آیند، ولی در زمره ضایعات پیش سرطانی مطرح هستند و باید به دقت پیگیری شوند. شایع ترین محل تشکیل لوکوپلاکیا، در مجرای صدا، زیر زبان و روی تارهای صوتی است. باید به یاد داشته باشیم که تشخیص بین لوکوپلاکیا و سرطان حنجره، فقط ازطریق معاینه، دشوار یا ناممکن است.
شایع ترین علت این اختلال، زیاد سیگار کشیدن است. برای پیشگیری از تحریک ممتد تارآواها، بیمار باید دست به تلاش قهرمانانهای، نظیر کنار گذاشتن سیگار، بزند؛ از این رو نیاز به حمایت عاطفی دارد. به تازگی، رفلاکس حلق و حنجره نیز همانند ویروس پاپیلوما، در حکم یکی از علت ها مطرح شده است. تحریک ممتد و در پی آن تشکی لوکوپلاکیا، اغلب منجر به سلول های سرطانی اسکوآموس می شود.
اگرچه تأثیر لوکوپلاکیای روی زبان یا زیرزبان، روی صدا، بسیار جزئی است، ولی لوکوپلاکیا روی تارهای صوتی ممکن است به نحو آشکاری صدا را تغییر دهد. وجود این توده روی تارآواها صدا را بم می کند، و غالباً باعث گرفتگی صدا و گاهی اوقات بی صدایی می شود. از آنجا که اندازه و محل تشکیل لوکوپلاکیا متغیر است، این توده ها غالباً باعث نامتقارن شدن تارآواها می شوند، که ممکن است به دو صدایی بینجامد. زیرا اندازه یا حجم توده ها با یکدیگر تفاوت دارد، و هر تار صوتی با بسامد متفاوتی به ارتعاش درمی آید. لوکوپلاکیاهایی که روی لبه تارهای صوتی قرار گرفته باشند، ممکن است از تماس مطلوب تارآواها جلوگیری کنند، باعث نفس آلودشدن صدا بشوند، بلندی صدا را کاهش دهند، و به طور کلی باعث گرفتگی صدا شوند. لوکوپلاکیا با دارو و عمل جراحی درمان می شود. و صدا درمانی باعث می شود بیمار به بهترین صدای ممکن دست یابد. با وجود تأثیر این ضایعه، جنبه های عملکردی گرفتگی صدا را غالباً با صدادرمانی می توان کاهش داد. این جنبه های عملکردی می توانند تنها نشانه های صدا باشند، و بنابراین برای بازگردان صدای طبیعی، صدادرمانی بسیار اهمیت دارد.
منبع:
The voice and voice therapy. Daniel R. Boone