رشد طبیعی گفتار
– مراحل تحول آوایی
- گریه بازتابی و صداهای حیاتی ( بدو تولد تا ۱ ماهگی ) ، اولین مرحله از تولید صدا می باشد
- آواسازی ابتدایی و خنده ( ۱ تا ۵ ماهگی) : در وضعیت راحت و در پاسخ به خنده و صحبت دیگران رخ می دهند
- بازی های آوایی ( ۴ تا ۷٫۵ ماهگی) ، زنجیره طولانی از صداها تولید می شوند و شامل تغییراتی در زیر و بمی ، تکیه و سایر ویژگی های آوایی می شوند
- قان وقون تکراری ( ۶ ماهگی تا ۱ سالگی – ۵۰ هفتگی) ، ردیفی از هجاهای همخوان – واکه که همخوان معمولا تکرار ی است /dadadada/،/ nananan/ به نظر نمی رسد برای برقراری ارتباط با بزرگ سالان باشد
- قان وقون پیشرفته یا غیر تکراری ( ۵۰ هفتگی به بعد) ، ترکیب های واکه – همخوان – واکه اضافه می شود و دارای اجزا متفاوت در هر ردیف است ، در اواخر این دوره الگوهای تکیه و آهنگ نیز اضافه می شود که آن را شبیه به گفتار بزرگ سالان می کند
– پیش از گفتـار
پیش از بیان اولین کلمه ، نوزادان کنترل مناسب و هدف مندی بر صدای خود دارند . قبل از سن ده ماهگی صدای کودکان مراقبان را برای توجه به آن ها برمی انگیزد ( گریه نشانه برخی نیاز هاست ) اما کودکان این کار را آگاهانه انجام نمی دهند . با گذشت اولین سال ، نوزاد کنترل روز افزونی بر نظام آوایی زبان پیدا می کند و لذت زیادی از ایجاد آن می برد ، به طوری که حتی زمانی که کسی کنار آن ها نیست هم آواسازی می کنند . از ویژگی های ارتباط ” هدف مند بودن ” آن است به این ترتیب نوزاد هنوز در مرحله ای از رشد نیست که آواسازی را برای برقراری ارتباط انجام دهد .
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد پیش از آن که کودک اولین کلمه را بیان کند بسیاری از مهارت های مربوط به محاوره در محیط زبانی در اختیار او قرار داده می شود و کودک نیز آن ها را فرا می گیرد.
خصوصیات گفتار بزرگ سالان و نیز نوع بازی های آن ها با کودکان زیر یک سال تاثیر قابل ملاحظه ای در رشد و فراگیری زبان کودکان دارد : سرعت کمتر ، ساخت های ساده تر و آهنگ (intonation )اغراق آمیزتر . در تعامل های پیش کلامی نوزاد و مراقبان وی مواردی مانند رعایت نوبت و تماس چشمی وجود دارد و کم و بیش رعایت می شود.
– سن فراگیری صداهای گفتاری
سن اکتساب صداهای گفتاری طبق شکل زیر می باشد
